Nog 7 dagen

Nou mensen, het is bijna zover, vandaag, over precies een week, zit ik om deze tijd in het vliegtuig.

nog 7 dagen en dan ga ik naar het land van de blauwe lucht
nog 7 dagen en dan mag ik niet meer fluiten in een tent/ger
nog 7 dagen en dan hoor ik constant mongools en kan ik alleen maar engels praten
nog 7 dagen en dan zie ik jullie voor 25 dagen niet meer

maar nog 8 dagen en dan zie ik mijn gastgezin voor het eerst, mevrouw Majigaa en meneer Batdorj en hun dochters Monkhchimeg en Bayrchimeg, helaas heb ik nog steeds geen foto.

Ik kan niet wachten om eindelijk voet op Mongoolse bodem te zetten, om op kamp te gaan,dat is nu met 10 mensen, we gaan naar het Nadaam festival op 11 Juli in Ulan Bator en trekken dan verder landinwaarts om daar het Nadaam festival te gaan bekijken en om te kamperen.Ik kan niet wachten Om Thee met zout en melk te drinken. Gedroogte Yogurt te eten en mischien zelfs wel Jak.

voor wie nog steeds geen idee heeft waar ik nou precies heen ga, hier een paar video's die ik op youtube heb gevonden van o.a. het Nadaam festival.
Worstelen op het Nadaam festival
De straten van Mongolie
Ulan Batar

Voor vragen en of opmerkingen, laat een berichtje achter ^V^

Ik ga naar Mongolie

zoals je ziet ga ik naar Mongolie, sommige van jullie zullen dit waarschijnlijk al weten, andere niet.

Ik vind het iniedergeval super tof en ongelovelijk spannend want ik ga in m'n eentje!!

Ik ben al een tijdje bezig met m'n voorbereidingen, zo heb ik ondertussen m'n visum, paspoort, ticket en gastgezin al, nu alleen nog m'n geld ophalen en m'n koffer inpakken en gaan met die banaan!!

haha als dat nou maar zo makkelijk ging.
maar nee, koffer inpakken, hoe neem je alles mee wat je mee wilt nemen zonder het gewichtslimiet te overschrijden.

nou makkelijk: je gooit alles door je hele kamer, stopt alles wat in je handbagage kan in je handbagage, en hoppelijk past de rest dan nog in de koffer, (het alles door de hele kamer gooien gedeelte is niet uiterst noodzakelijk maar het houd de boel wel lekker overzichterlijk, NOT)..

ohw je kunt het ook altijd nog op de supergrover manier proberen (je weet wel woppe woppe woppe en dan heel hard door de kamer rennen en om de stap een sprong maken). maar succes is niet gegarandeerd.

het gedeelte van het contactmaken met je gastgezin is ook heel spannend (laat ze alstjeblieft kinderen hebben van mijn leeftijd, laat ze alstjeblieft kinderen hebben van mijn leeftijd).. en dan het eerste berichtje
ja ze hebben 2 dochters van mijn leeftijd, wel ongelovelijk onuitspreekbare namen maar daar vinden we wel wat op. mama heeft een mongools fast food restaurant en is verpleegster, papa werkt in mama's fast food restaurant, grappig toch, en hoe geemancipeerd.
Nou ik dus terug mailen, dat ik het leuk vind ze te ontmoeten, dat ik graag een foto van ze wil en dat ik graag wil weten wil weten waar ze wonen.
Na lang wachten en nog 2 mailtjes (1 met een foto, een met een yahoo email adres die ik maar even heb aangemaakt). Nog geen reactie,
dus we gaan weer verder met wachten, mijn kamer opruimen, ongelovelijk nerveus worden, afscheid nemen, geld ophalen, en m'n koffer inpakken

nog 10 daagjes